33. Rokko - Barbara Ciwoniuk

Autor: Barbara Ciwoniuk

Tytuł: Rokko

Wydawnictwo: Literatura

Liczba stron: 207

Cześć!

Dzisiaj przychodzę do Was z ciekawą książką. Przeczytałam ją już jakiś czas temu, ale mimo wszystko czuję jakbym poznała ją dopiero wczoraj. Nie przedłużając zapraszam na recenzję książki!

Kochałem i nienawidziłem tego drania jednocześnie, współczułem jemu i sobie, bo widziałem, jak bardzo tu i teraz jesteśmy samotni, niestety każdy z osobna.

Koledzy Rokka uwielbiają jego chatę – nikt tu nie gdera i nie pilnuje porządku. Dzięki studentce-gosposi jest syto w kuchni, czysto i ogólnie – bogato, od razu widać, że ojciec Rokka, piszący bestsellery, robi niezłą kasę… W jego życiu wypełnionym romansami i karierą nie ma za wiele miejsca dla syna. Chłopak czuje, że sytuacja go przerasta, kiedy dowiaduje się, że być może ta kariera, prasa i zdjęcia w pewnej gazecie przyczyniły się do śmierci najbliższej mu osoby.

Książka pt. „Rokko” Barbary Ciwoniuk była dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Zapoznałam się z tą pozycją, ponieważ autorka miała odwiedzić bibliotekę w moim mieście. Zaczęłam ją czytać i nie mogłam się oderwać.

Lektura ta opowiada o chłopcu o imieniu Rokko. Jest on zwyczajnym nastolatkiem. Jednak jest pewny szczegół, który różni go od swoich rówieśników. Jego ojciec jest słynnym pisarzem bestsellerów. Ma dużo pieniędzy, ale za to mało czasu dla syna. Dla Rokka największym problemem nie jest to, że nie widuje taty, ale to, że często wychodząc do szkoły, przed domem, mija nowo poznane kobiety mężczyzny. Zastanawia się, gdzie i kiedy ojciec poznaje te osoby. Chłopiec nie dość, że całe dnie spędza z opiekunką i tęskni za zmarłą mamą, to wsparcie może znaleźć tylko u swojego przyjaciela. 

Mama głównego bohatera zginęła w wypadku samochodowym, więc Rokko jest w połowie sierotą. Przez wiele niemiłych sytuacji w życiu jest zamknięty w sobie i nie dopuszcza do swojego otoczenia nieznajomych. W jego odczuciu dni ojca są zmarnowane, ale kiedy przez przypadek dowiaduje się, że to on może odpowiadać za śmierć swojej żony, nie chce go znać. Spotyka babcie z którą nie miał kontaktu i zaprzyjaźnia się z nią na nowo. W tym samym czasie ratuje życie psu, którego przygarnia i nazywa Molo.

Fabuła książki była spójna i prosta w odbiorze. Nie było niezrozumiałych sów, a całość czytało się bardzo szybko. Mimo to powieść ma w sobie zawarte trudne sytuacje życiowe. Nie była to lekka lektura, którą po miesiącu lub dwóch się zapomni. Ta książka zostawia po sobie ślad na długo. Daje wiele do myślenia i zmusza do spojrzenia na świat pod innym kątem. 

Oprócz ciekawej fabuły poznałam fantastycznych bohaterów. Na pierwszym miejscu jest oczywiście główny bohater Rokko. Młody, sympatyczny chłopiec, który nie ma łatwo. Przeżył śmierć matki i żyje z ojcem, który go nawet nie dostrzega. Taka sytuacja zmusza go do czynów o których nawet nie śnił.

Jest też jego babcia, która kocha wnuka nad życie, ale nie miała z nim kontaktu jakiś czas, ponieważ bała się reakcji zięcia na kontakt z rodziną. Myślała, że wszyscy obwiniają ją za śmierć córki.

W tej książce jest wiele ciekawych osobowości. Są wnikliwe i szczegółowo opisane. Nie ma tutaj postaci, która nie pasowałaby do całości. Każdy wnosi coś do życia młodego chłopca i samej lektury.

Podsumowując.

Pozycja ta jest niesamowicie ciekawa i pouczająca. Były momenty płaczu i śmiechu. Najgorsze było zakończenie. Jestem osobą, która lubi proste, zamknięte zakończenia, a w tej książce go nie znalazłam. Minęło już kilka miesięcy, a ja nadal zastanawiam się co było dalej.

Ocena książki: 9/10

Buziaki, Oliwia ;)