8. Dziewczyna z pociągu - Paula Hawkins

Autor: Paula Hawkins

Tytuł: Dziewczyna z pociągu

Tłumaczenie: Jan Kraśko

Wydawnictwo: Świat książki

Liczba stron 328

Hej!

Dzisiaj opowiem wam o genialnej książce, którą poznałam. Zapraszam na "Dziewczynę z pociągu".

Nie znasz jej, ale ona zna ciebie!

CODZIENNIE TO SAMO...

Rachel każdego ranka dojeżdża do pracy tym samym pociągiem. Wie, że pociąg zawsze zatrzymuje się przed tym samym semaforem, dokładnie naprzeciwko szeregu domów.

Zaczyna jej się nawet wydawać, że zna ludzi, którzy mieszkają w jednym z nich. Uważa, że prowadzą doskonałe życie. Gdyby tylko mogła być tak szczęśliwa, jak oni.

...AŻ DO DZISIAJ

Nagle widzi coś wstrząsającego. Widzi tylko przez chwilę, bo pociąg rusza, ale to wystarcza.

Wszystko się zmienia. Rachel ma teraz okazję stać się częścią życia ludzi, których widywała jedynie z daleka. Przekonają się, że jest kimś więcej niż tylko dziewczyną z pociągu.

Książka Pauli Hawkins to pierwszy kryminał jaki przeczytałam. Jakoś do tej pory nie czułam potrzeby, aby czytać ten gatunek. Zanim ja przeczytałam "Dziewczynę z pociągu" z książką tą zapoznała się moja przyjaciółka. Dając mi ją cały czas powtarzała, że ciekawa jest czy zgadnę, kto jest mordercą. 

Mi udało się domyśleć, kto to był, ale Iwona nie miała pojęcia do samego końca. Uważała, że każdy mógł zabić człowieka, nawet główna bohaterka. Ja z początku miałam kilku podejrzanych, ale kilka zdań upewnił mnie w moich przeczuciach.

Bohaterów w tej książce jest mnóstwo. O dziwo każdy jest genialnie wykreowany i ma ciekawą osobowość. Poznajemy Rachel - główną bohaterkę. Jest to kobieta, która codziennie jeździ tym samych pociągiem do domniemanej pracy. Mieszka u przyjaciółki i ma problemy z alkoholem. Jest również Tom - były mąż Rachel i jego żona Anna. Poznając Toma widzimy, że stara się pomagać byłej żonie, ale w zamian za to chcę, alby Rachel zostawiła jego rodzinę w spokoju. Anna boi się głównej bohaterki i uważa, że jest ona chora psychicznie. 

Narracja jest w pierwszej osobie, więc łatwo utożsamić się z bohaterami. Są trzy perspektywy. Czas teraźniejszy z punktu widzenia Rachel i Anny oraz przeszłość z punktu widzenia Megan.

W książce tej widać przemianę głównej bohaterki. Może z początku jest trochę naiwna, ale wydaje mi się, że autorka chciała pokazać Rachel właśnie w ten sposób.

Rozdziały są bardzo ciekawie zaplanowane. Wiemy kiedy akcja się toczy, ponieważ jest zapisana data i pora dnia, co ułatwia rozeznanie się w czasie. W każdym z rozdziałów dowiadujemy się czegoś nowego, poznajemy nowe postacie i nowych podejrzanych. 

To pierwszy kryminał i thriller zarazem, który przeczytałam i mi się bardzo spodobał. Na okładce napisane jest, że Paula pracuje nad nową książką, więc się już nie mogę doczekać kiedy ją poznam.

Ocena książki: 9,5/10

Buziaki, Oliwia ;)